Rozdział X "Spróbuj ją skrzywdzić to cie dopadniemy."

40 minut później

-To tu.-powiedziałam i pokazałam wielki 2 piętrowy dom.

-Wooow niezłe mieszkanko- Wołali.

-Dobra ja przodem wy za mną.-krzyknęłam a wszyscy zrobili jak mówiłam. Z lekkim strachem zapukałam do drzwi.

-Hej mamo!- wrzasnełam i przytuliłam się do niej.

-Dzień dobry!-Wrzasnęli wszyscy za mną.

-Nawet nie wiesz jak się ciesze, że cie widzę. Bałam się, że stało się z tobą tak jak z... z nikim, a to kto?-moja mama pokazała na 5 przyjaciół.

-Chciałaś powiedzieć z moją siostrą?

-skąd ty... Wejdźcie do środka- Powiedziała a ja wprowadziłam wszystkich do salonu na kanape.

-Napijecie się czegoś?-zapytała moje rodzicielka.

-Nie dziękujemy niech pani usiądzie.-Powiedział yoh.

-Dobrze... córuś skąd wiesz o...- mina mojej mamy zrzędła.

-Jest ze mną od urodzenia. Wy myśleliście, że gadam sama do siebie, a ja rozmawiałam z nią. Ostatnio mi wszystko powiedziała. Nie mam wam tego za złe. Pewnie się dziwicie, że ją widzę i słyszę, lecz nie pytajcie o nic po prostu zrozumcie.-Łzy zaczęły jej lecieć do oczu.

-Nawet nie wiesz jak za nią tęsknimy i jak chcielibyśmy ją zobaczyć powiedzieć coś do niej.-wszyscy siedzieli cicho i przysłuchiwali się naszej wymianie zdań.

-Chcesz coś do niej powiedzieć?

-Tak...

-Fiyi chcesz posłuchać?-zapytałam się ducha siostry. Zgodziła się.

-Dobrze mów mamo.

-Fiyi, ja przepraszam, powinniśmy z tobą wyjść wtedy na rolki. Przepraszamy razem z tatem. Ciekawie się czy się zmieniłaś. Czy urosłaś? Czy jesteś podobna do chiki?-Mamie leciały łzy. Postanowiliśmy, że umieszczę ją w lustrze, wtedy mama będzie mogła ją zobaczyć a ja będę mówić jako ona.

-Mamo teraz umieszczę ją w lustrze, będziesz mogła ją zobaczyć. Nadal wygląda ja 4 latka. Ja będę za nią mówić sama jej nie usłyszysz.

-Dobrze. Fiyi nic się nie zmieniłaś. Wyglądasz tak samo jak... jak wtedy...

-_mamo czy wiesz co mnie zabiło?_

-Nie mam pojęcia, próbowaliśmy się dowiedzieć, lecz nic nam się nie udało.

-_Cały czas byłam przy was od śmierci do teraz, teraz będę pomagać Chice, proszę pozwól mi z nią zamieszkać gdzie indziej_.

-Dobrze zgadzam się. Patrze na ciebie i milion pięknych wspomnień powraca. Piękne niesforne dwa kucyki ze wstążeczkami, fioletowe włoski,brązowe oczka, taką samą cie zapamiętałam... teraz jesteś starsza sercem, lecz nie ciałem...

-_wiem mamuś Chika też jest podobna tylko ma granatowe włosy i fioletowe oczka. Wiem, że jestem starsza, nie zachowuje się jak dziecko. Ciesze się że nie wyrzuciliście moich kochanych rolek._

-Nie mogliśmy, to była ostatnia pamiątka po tobie. Później dopadła je Chika to już nawet nie mogliśmy ich tknąć- Zaśmiała się mama a ja zasłabłam. Po chwili poczułam na policzku kilka kropel zimnej wody i się ocknęłam.

-Już dobrze?-zapytała mama.

-Tak

-Zużyła dużo energii pokazując pani Fiyi pozwalając jej przemawiać przez siebie w tym czasie, opróżniła się z energii i zemdlała, nic jej nie będzie.-wyjaśniła szybko Anna.

-Mamo my już będziemy się zbierać, pójde się spakować, no właśnie jeszcze ci ich nie przedstawiłam, od lewej stoją Lyserg Diethel, Len Tao, Yoh Asakura, później Anna Kyōyama i Pilika Usui.

-Lena chyba znam... Co się z tobą stało?

-No tak, miałam mały wypadek a on mi pomógł, później poznał mnie ze swoimi przyjaciółmi i z nimi zamieszkałam.-Mama miała zaskoczoną minę.

-Ale chyba macie osobne łóżka! I pokój!?

-Mam pokój, z Anną.- Skłamałam i poprosiłam w myślach Anne o potwierdzenie.

-Zgadza się mamy razem pokój.- potwierdziła i się uśmiechnęła.

-Dobrze dam wam teraz spokój, ale obiecajcie, że jeszcze kiedyś przyjdziecie i najlepiej, gdy tato nie będzie w pracy.

-dobrze obiecuje. Zaczekajcie szybko się spakuje i zaraz zejde.-powiedziałam i pobiegłam na góre, zostawiając ich z moją mamą, gdy już się spakowałam zeszłam po schodach do reszty pożegnałam się z mamą, przyczepiłam kółka i wyszłam z resztą znajomych.

-I jak ??-zapytałam.

-Dobrze- powiedzieli i yoh zaczął się śmiać.

-Coś się stało?

-Hahaha Len miał przesłuchanie.- śmiał się Yoh i Lyserg. Anna i pilika tylko się uśmiechnęły.

-Uduszę ją kiedyś. Jakie pytania zadawała?

-Jak blisko jesteś z moją córką? Jesteście razem? Całujecie się? Kochasz ją? Ten wypadek jest jakąś przykrywką tak? Haaha a i na koniec: Spróbuj ją skrzywdzić to cie dopadniemy.-śmiał się coraz głośniej Asakura, Len już mu przykładał gua-dango do gardła na szczęście ja w pore je zabrałam. Chciał, żebym mu je oddała, ale stwierdziłam, że zrobię to jak ochłonie.

-Przepraszam cie za nią Lenny.

-Dobra... ale możesz mi już oddać gua-dango?!!!-wrzeszczał.

-Jak ochłoniesz.-powiedziałam i kłóciłam się z nim o to całą drogę.